Po prostu piękne i smutne

Znowu powrót do standardowej formy. Kilka utworów/wykonawców i krótki opis.

Zacznę od Tar pond i ich wydanego w 2020 singla please. Mamy tu ponad 7 minut ciężkiego, wolnego rocka/ metalu. Utwór jest monotonny, ale jednocześnie klimatyczny i hipnotyzujący. Dźwiękowo jest to perfekcja. Czuć ciężar instrumentów, całość jednak nie przytłacza zbyt dużą głośnością , nie jest niepotrzebnie skompresowana, każdy instrument ma dla siebie sporo miejsca na „scenie”. Dźwięk basu jest „mięsisty” i czysty, a bębny brzmią wyjątkowo naturalnie. Wspominałem , że grupa powstała z inicjatywy Martina Erica Aina? był on współtwórca legendarnego Celtic Frost. Niestety, zmarł kilka lat przed premierą albumu Protocol of constant sadness z którego pochodzi ten utwór. polecam cały album, trwa on niecałe 34 minuty, a zapewnia niesamowitą podróż emocjonalną. 🙂

tar pond please

Następna na mojej liście jest Marta Wainwright i jej utwór Bloody motherfucking asshole. Z tym utworem emocjonalnie połączyć będą mogli się ci wszyscy , którzy się na kimś ogromnie zawiedli. Szczególnie panie. 🙂

Link

Tutaj taki osobisty wątek. Kiedy zdechł mój ,ukochany, pies słuchałem tego utworu w kółko. Piękny utwór genialnego twórcy . Tom Waits Flowers Grave.

link(klik )

Ave 2020 “It’s only the end of the world“

Agents of oblivion endsmouth

agents of oblivion endsmouth

Wieczne życie Trolla

Ostatnio zafascynował mnie obraz autorstwa T Kittlesena. Przedstawia on jednocześnie pejzaż- górę gęsto porośnięta drzewami, a zarazem wizerunek. trolla- potężnej, ciężko zbudowanej kreatury, to chyba właśnie Kittlesen nadał mitycznym trollom taki bardzo ciężki, muskularny wygląd, i chyba wygląd w ogóle. Bo o ile już na jego obrazach trolle mają różne rozmiary, to zawsze są to silne, prężne stwory. obraz ten stanowi piękny hołd dla norweskiej natury a także jest mitologii, która to mitologia bezpośrednio z natury się wywodzi.

Troll ma widoczne tylko jedno oko. Czy oko jest tylko jaskinią i prześwitem dla pięknie wypełniającego je światła? Czy też gdy słońce wschodzi i zachodzi, to stary Troll mruga? O czym myśli troll, w chwilę przemierzając wieczność, a wieczność mając za chwilę?

Troll bez wątpienia samą swą formą treść zdobywa. Gdybym tylko ja potrafił, przez całe swoje. życie, przekazać komuś tyle co ten obraz mi przez jedną chwilę.

Troll martwy i tylko w obraz ujęty, wrażenie robiąc, na chwilę życie w kontemplujący go umyśle zdobywa. Powidok trolla na krótką chwilę tak mocno wyobraźnię rozpala. Wiecznie niech płonie światło jego mądrego oka.

.Trzymajcie się czegoś w tych niepewnych czasach

Pozdrowienia,

opb.

Trochę muzyki i przemyśleń

To najpierw lista na dziś(trochę freestyle jeżeli chodzi o dobór:

Anathema „empty”- bordzo klimatyczny rockowy utwór z lat 90. https://youtu.be/evAjHXMajVQ

Danger!man „rules of engagenent”- to chyba punk, w każdym razie co by to nie było,to jest energia i wyjątkowo interesujący tekst. https://youtu.be/ZTFly1xGYnQ

Teraz czas na ciężka artylerię

Cirith ungol „witch’s game” 8 minut solidnego metalu w starym stylu od weteranów gatunku https://youtu.be/_9QOchhM2U0

Co za rok, ma rozmach, a to dopiero wrzesień. Jak ja chciałbym żeby zarazić się można było tylko miłością do muzyki, no cóż…

Mam nadzieję, że jesteście zdrowi i bezpieczni, zakładając ile ktoś to czyta.

Mam nadzieje, że na Białorusi uda im się wywalczyć wolność i wprowadzić zmiany które z dłuższej perspektywy czasowej zostaną przez większość mieszkańców tego kraju ocenione pozytywnie.

Co za rock

photo by lad Bagacian

Ostre cięcie

Ok, przyznaję, blog miał być już martwy, ale dzisiaj się trochę zabawimy. Żadnych planów i obietnic a tylko całkiem przyjemny strumień muzyki ode mnie dla was. Zasady gry są znane.  Czyli lecimy,

Dzisiaj przygotowałem miksturę rocka z lat osiemdziesiątych, punku i metalu. Kochamy to co znamy, right? Bez zbędnego pierdololo.

Lista

  1. Zaczniemy od punkowego grania. Klasyczny już album O.A.D, zespołu Broken Bones, do którego słuchania przyznawali się muzycy Metaliki , Darthrone, nagrywając cały album o tym samym tytule) (chociaż w tym przypadku mogło chodzić też o magazyn poświęcony tematyce heavy metalu o tej samej nazwie). Wiadomo, to punk więc jest szybko, szorstko i wulgarnie. Produkcja jest piękna, surowa z mocno podkreślonymi bębnami i gitarami, zakopanymi pod nimi  wokalami i przedzierającymi się przez to wszystko tnącą gitarą i pluskającym basem. PERFEKCJA.

https://www.youtube.com/watch?v=CgxfKJ2ujMU&list=RDCgxfKJ2ujMU&start_radio=1&t=0

  1. Kolejnym numerem będzie utwór właściwie analogiczny do poprzednika pod względem brzmienia, więc ja się tu nie produkuję No może jest jeszcze brudniejszy i jeszcze mniej doszlifowany, a przez to- z większym pazurem mrrr. Słuchać, kochać nie marudzić. :p Future tense Go to hell

https://www.youtube.com/watch?v=eWdVBt6IwbM

  1. To jedna z tych piosenek, która mogłaby lecieć na głośnikach w barze dla motocyklistów. Kobiecy wokal, konkretny kopniak i moc. Christian Mistress Desert Rose

https://www.youtube.com/watch?v=T4hLGZAIFII

  1. I ostatni, zamykający moją dzisiejszą listę propozycji, utwór. Jest to coś trochę wolniejszego od poprzednich, ale równie prostego i chwytliwego. Jakoś religijnie się tu zrobiło. Christ Or cocaine , a jakby inaczej.

https://www.youtube.com/watch?v=xCaPkuMzHsA

Dobra, to do następnego.

pozdrowienia

OPB

Zdjęcie/ photo by
Kai Oberhäuser
@memoryonsounds

https://unsplash.com/photos/HJEMSfYKJqE

 

Zimno i ciemno

Nawet nie chcę spoglądać w okno. Co można tam zobaczyć? Ciemny,zimny świat-pustkę. Mi i wam nie są one do niczego potrzebne, ale nie można zaprzeczyć temu, że stanowią bezdenną studnię inspiracji dla artystów. Nieprzypadkowo użyłem słowa „artystów”, bo nie wiem, czy ludzi tworzących noise(ang-szum) można jeszcze nazwać muzykami, ale na pewno z ich twórczością warto się zapoznać.

Skullflower Birthdeath:

https://youtu.be/heADMnpuTmE

W ciemności najlepiej słuchać czegoś, co wprowadza w trans, pozwala uwolić myśli, jest i powtarzalne i pozwala się uspokoić. Mroczny,zimny i prosty utwór Otula niczym świeży śnieg i zamraża na tę krótką chwilę. Ten, niemal w całości, instrumentalny utwór rosyjskiego Black metalowca utrzymany jest w folkowym klimacie. Na pewno nie jest to metal, chociaż strukturą bardzo przypomina muzykę z nurtu Black metal. Black metalowa piosenka ludowa? Diabli wiedzą, najlepiej posłuchajcie sami 🙂

https://youtu.be/Oi9R4nVsBB8

Kiedy nie możecie nic zobaczyć, bo świat spowija mrok czujecie lęk, dezorientację i pustkę. Zostaje tylko głos I słuch. Zostajecie sami. Pustka, ciemność i krzyk. Thou feral faun 🙂

https://youtu.be/JQUFnGNgHKw

Pozdrowienia

Opb

Enigmatyczny wpis podsumowujący

Powoli zaczynam zbierać motywację do zamknięcia/ trwałego zaprzestania tworzenia tego bloga. Nie odczuwam żadnej motywacji by kontynuować  ten cykl tekstów i zbiór przemyśleń, jakim była w swej koncepcji ta strona. Nie jest to właściwy wpis pożegnalny, który znajduje się w fazie „produkcji”, a jedynie lakoniczna  informacja. Chciałbym w tym miejscu podziękować tym kilku ludziom, którzy zachęcili mnie do pisania( wiecie kim jesteście), bo ich zainteresowanie moimi tekstami istotnie poprawiało mi samopoczucie. 🙂 Tyle. Koniec ogłoszenia parafialnego. Ostatni wpis pojawi się wtedy, kiedy uznam to za stosowne. 🙂 Przepraszam za błędy, ale to tylko krótka notatka, której nie należy traktować jako pełnoprawny tekst.

Pozdrawiam.

OPB

 

Dead to a dying world Litany

Często czuję, że tracę więź z tym światem, ludźmi. Że jest on mi tak samo obojętny jak ja jemu. Udanie się na chwilę do innego świata dzięki muzyce daje mi możliwość oczyszczenia myśli i chwilową wizytę w zupełnie innym ,spokojniejszym miejscu. To jedna z płyt, które mi w tym pomagają. 🙂

Dead to a dying world cóż za piękna, przepełniona emocjami muzyczna podróż. To myśli, które przelatują mi przez głowę podczas odsłuchu kompozycji tego tego, niezwykle ciekawego, projektu.

Płyta nosi nazwę „Litany” i faktycznie całość przypomina zapis audio z jakiejś uroczystości religijnej. Jest to muzyka stworzona przez człowieka cierpiącego z powodu depresji, to słychać. Przepełnia ją rozpacz, smutek, ciemność.

Nie jest to płyta łatwa do zaszufladkowania. Mamy tu elementy crust punka, grania na podobieństwo Neurosis, Black metalu i muzyki liturgicznej.

Utwory są długie, ale różnorodne. Często zmienia się tempo, od ślamazarnego doom metalowego szumu, po szybkie partie gitarowe, niczym we wczesnym Darkthrone. Dodać do tego kilka typów wokalu i na nudę nie ma co narzekać. Pojawia się nawet jeden w pełni akustyczny utwór przypominający Ghotic country w stylu Sixteen Horsepower.

Większość materiału z płyty ma bardzo gęsty, basowy, „mulisty” dźwięk, ale tam gdzie ma być czysto i dynamicznie słychać każdy instrument.

Wszystko to aż ocieka rozpaczą. Nie powiedziałbym, że muzyka ta daje jakąkolwiek radość, ale czuć tu dostojność i osobliwą elegancję powolnego rozkładu. Przypominają mi się grafiki prezentujące „taniec śmierci”.

Nie jest na pewno to pełnoprawna recenzja, a raczej krótki opis, który, mam nadzieję, zachęci was do przesłuchania tego interesującego dzieła.

Pozdrawiam.

OpB

Horna opis mini-albumu

Horna powstała 1993 w Finlandii, był to okres kiedy nurt muzyki, w który omawiany zespół się wpisuje, zdobył szeroką rozpoznawalność na świecie, głównie dzięki różnego rodzaju przestępstwom, które przez media bardzo chętnie były łączone z samą muzyką. Przez kolejne Lata swojej działalności grupa wydała szereg bardzo  dobrych płyt.

Opisywany dzisiaj mini album Kuolleiden kuu  nie różni się znacznie od poprzednich wydawnictw. Nadal mamy do czynienia z szybkim, prostym i agresywnym brzmieniem. Cały czas odczuwalny jest klimat surowego, ascetycznego Black metalu. Płyta zaczyna się od powolnego przeciągającego się rifu i rytmicznych bębnów, które z czasem zaczynają dyktować tempo. I wszystko jest ok. do chwili kiedy w bębny nie stają się coraz bardziej słyszalne i nachalne(oraz nudne). Naprawdę nie rozumiem dlaczego w produkcji tak duży  nacisk  położono na perkusję. Nie ma w niej nic specjalnego, miejscami wręcz nie da się słuchać tych ostrych metalicznych dźwięków. Takie utwory jak otwierający płytę  skonpauhu czy zamykający ją Viattomien Silmin byłyby wzorowymi przykładami esencji Black metalu zawartej w jednym utworze gdyby nie ta produkcja, która odwraca uwagę od bardzo przyjemnych gitar. Podobnie jak bębny wokal jest zbyt głośny.  Może to tylko moje subiektywne odczucie, ale dla mnie przez te wspomniane mankamenty sam odsłuch był po prostu męczący. Żeby jakoś optymistycznie zakończyć opis tej EPki chciałbym gorąco polecić inne, moim zdaniem lepiej wyprodukowane wydawnictwa tej grupy .Chociażby świętą płytę  Envaatnags Eflos Solf Esgantaavne  Warto się zainteresować jeżeli szukacie Black metalu w jego najczystszej postaci. Horna to mistrzowie  w swoim fachu, tylko ten album jakoś do mnie nie przemawia. 🙂

6/10

Pozdrawiam.;)

OPB

:(

Jeszcze jakiś czas temu nadążałem nad aktualnymi wydaniami(chodzi o płyty). Teraz każda nowa płyta wydaje mi się wtórna, irytująca. Zawsze czegoś brakuje. Zawiodła mnie każda płyta,która była wyczekiwana. Jutro albo pojutrze pojawi się tekst o czymś starszym. Blog zdycha. Spróbuję to ratować, ale nie wiem czy warto. Brak inspiracji i chęci.

Wiele tekstów, które pozostały tylko szkicami w mojej głowie przepadło przez zwykłą niedoskonałość mojej pamięci(czy to wstępne pomysły czy też rzeczy czekające tylko na spisanie) to co jest na blogu to i tak słaba pisanina. Nie wiem czy warto.

Pozdrawiam

OpB

Jutro

Dzień słaby. Jak większość dni. Nie zrobiłem nic szczególnego, marnowałem tylko czas oglądając serial.

Mam wprowadzony nowy lek. Czuję się otępiały i senny jeszcze bardziej niż zwykle. Ale to minie. Może nie jutro, ale minie. Będzie lepiej.

Tomorrow will take us away
Far from home
No one will ever know our names
But the bards’ songs will remain
Tomorrow will take it away
The fear of today
It will be gone (mam taką nadzieję 🙂 )
Due to our magic songs

pozdrawiam i idę spać
opb